Að búa í jarðskjálftalandi

Við Íslendingar búum í miklu návígi við náttúruna. Í dag minnti hún á innra afl sitt og jarðskorpan fór á hreyfingu. Við megum þakka fyrir að ekkert manntjón varð en áður fyrr fórust fleiri Íslendingar í jarðskjálftum vegna illa byggðra húsa en beinna afleiðinga af eldgosum.

Stundum höfum við tilhneygingu að gleyma þessari staðreynd. Byggð eru hús oft á glannalegan hátt, byggingarefni eru ekki alltaf það sem hentar og stundum eru byggð allt of há hús vegna þess að lóðabrask hefur ýtt undir verð á fasteignunum, þ.e. lóðum eða eins og lögfræðin útlistar það hugtak: tiltekinn hluti af yfirborði jarða. Hús sem kunna að vera byggð á fasteignum er fylgihlutur fasteignar!

Einu sinni sagði einn byggingafulltrúi ágætu eftir að stórviðri hafði geysað um allt land og valdið miklu tjóni: Kannski er ljott að segja það en svona lagað er fyrir okkur byggingafulltrúanna alveg bráðnauðsynlegt. Við erum að benda fólkinu sem er að byggja að það þurfi að gera þetta betur en það hristir hausinn og telur þetta vera óþarfa afskiptasemi. Svo fýkur bara fúskið út í veður og vind! Þá loksins átta skussarnir sig á að þetta var hárrétt sem við erum að reyna aðkoma inn í hausinn á þessu fólki!

Þegar jarðskjálftarnir riðu yfir Suðurland í júní árið 2000 voru það yfirleitt illa byggð hús sem hrundu eða löskuðust illa. Þar var hönnun þeirra verulega áfátt. Burðarþolsútreikningar þurfa að vera réttir og efnisval þarf einnig að vera rétt. Holsteinn og vikursteinn voru vinsælir sem byggingarefni til sveita um og eftir mðja síðustu öld. Þessi hús hrundu eins og spilaborg enda hentar þetta byggingarefni alls ekki þar sem von er á jarðskjálftum. Þetta byggingarefni hentar betur í flestum löndum Evrópu þar sem engra jarðskjálfta er að vænta.

Sennilega fagna byggingaeftirlitsmenn svona uppákomu sem kröftugum jarðskjálfta. Og óskandi er að byggingabraskarar láti af hugmyndum að byggja háhýsi á Suðurlandi.

Mosi 

Forgangsmál að tryggja öryggi íbúa

Bravó!

Það sem þeir Sigurrósarmenn eru nánast allt frábært og vel að verki staðið. Þetta myndband með nýja laginu er mjög listrænt og hreyfingar unga fólksins fallegar og falla vel að hrynjandi tónlistarinnar. Sérstaklega er unga konan sem virðist vera í frjálsu falli og hárið flaksar um höfuð hennar mikið augnakonfekt ef svo má að orði komast. 

Því miður er siðgæðisvitund Bandaríkjamanna gagnvart nektinni mörgum öldum á eftir nútímanum. Viðhorf þeirra í þeim málum mótast mjög af svonefndum púritisma en þeir sem aðhylltust þær kenningar voru strangtrúarmenn. Þeir flúðu England á 17. öld vegna ástandsins í þjóðfélagsbreytingum sem þar áttu sér stað með valdatöku Cromwells. Púritanarnir settust að á austurströnd Bandaríkjanna og höfðu gríðarleg áhrif til frambúðar sem birtist m.a. í viðhorfum þeirra til mannslíkamans.

Þar í landi þykir hins vegar alveg sjálfsagt að sýna ljótleika ofbeldis af margvíslegu tagi en fegurð mannslíkamns virðast þeir aldrei hafa lært að meta, því miður.

Mosi vill óska þeim Sigurrósarmönnum til hamingju með frábært lag og virkilega fallegt myndband. Gangi þeim allt í haginn!

Mosi

Myndband Sigur Rósar bannað