Jón Baldvin er glöggur

Þegar Jón Baldvin lætur frá sér grein eða flytur má, þá er lesið gaumgæfilega og hlustað á Jón. Hann er glöggur rýnir, sér víða hvar athygli ber að gefa. Það verða líklega margir sem vilja hlusta á Jón sem er menntaður hagfræðingur. Miður er að námskeiðið er aðeins ætlað félögum Samfylkingar en líklegt er að margir fleiri sem utan Samfylkingar eru vildu fylgjast með.

Nú vekur forvitni hvaða þætti Jón staldrar einna mest við. Aðdragandi hrunsins var ámælisverð stjórnum banka og fyrirtækja undir takmarkalausri Frjálshyggju. Gríðarleg skuldsetning og valdagræðgi í skjóli veðsettra hlutabréfa var fyrst og fremst meginástæða hrunsins. Sparnaður þúsunda Íslendinga varð að engu og eignir lífeyrissjóða í hlutafélögunum varð allt í einu einskis virði. Enginn virtist hafa minnstu efasemdir, hvorki hagfræðingar, stjórnmálamenn né lögfræðingarnir í Sjálfstæðisflokknum.

Kaldhæðnislegt er, að það var Jón Baldvin sem bauð Davíð Oddssyni helmingaskipta ríkisstjórn fyrir rúmum 20 árum og þáverandi ríkisstjórn var þar með úr sögunni. Ekki leið á löngu að Frjálshyggjan varð allsráðandi í efnahagslífi þjóðarinnar. Og það var sama Samfylking sem var einnig í helmingaskiptastjórn með Sjálfstæðisflokknum þegar þjóðarskútan var í ólgusjó undir lok september 2008 og strandaði með brauki og bramli!

Hver þáttur Samfylkingar var í hruninu skal ósagt látið. En var formaður Samfylkingarinnar, Ingibjörg Sólrún jafnsofandi og kapteinninn í brúnni Geir Haarde ásamt öðrum í áhöfninni?

Það verður fróðleg útlistun Jóns Baldvins á hruninu og aðdraganda þess.

Mosi

Námskeið um Rannsóknarskýrsluna

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 5.12.2011 kl. 23:50]

Ég bið alla góða vætti að hjálpa Jóni Baldvin að skilja hversu fáránlegt þetta einkanámskeið hans er, í lýðræðis og réttlætis-samhengi!

Ég trúði því einu sinni að Jón Baldvin vildi bæta og jafna kjör, en þarna fór sú von veg allrar veraldar, að þessi maður sé raunverulegur lýðræðissinni.

Gangi honum sem best í lífinu, þó ég skilji ekki hvernig honum á að takast það, miðað við einræðis-tilburðina hjá honum með sín einræðis-vinnubrögð í lýðræðisríki.

M.b.kv.

[Guðjón Sigþór Jensson, 6.12.2011 kl. 12:42]

Sennilega gengur Jóni gott til, þekki eg hann rétt. Hins vegar hefur hann oft átt þátt í umfangsmiklum hrókéringum og nægir t.d. að nefna uppákomuna þegar Viðeyjarstjórninni var komið á fót með Dabba. Árið 1967 klauf Jón Alþýðubandalagið og síðar Alþýðuflokkinn ásamt föður sínum. Þá voru spennandi tímar enda allt of margir sem voru fastir í Kalda stríðinu: með eða móti Bandaríkjamönnum sem áttu í grimmdarlegu og umdeildu stríði í Víetnam og með eða móti Rússum sem brutu niður lýðræðið og frelsið í Tékkó um líkt leyti.

Andrúmsloftið var vægast sagt lævi blandið í heiminum: Flestir vildu einfalda sér raunveruleikann með því að skipa sér með Bandaríkjamönnum eða Rússum og vera síðan á móti hinum. Þetta var ekki hægt. Bandaríkjamenn voru ekki kommúnistunum í Rússíá betri því þeir voru potturinn og pannan að baki einræðisstjóra í ýmsum löndum, m.a. Grikklandi, Suður-Ameríku og jafnvel Afríku. Hryllileg var uppreisn Pinocet gegn Allende í Chile haustið 1973.