Tveir ólíkir menn

Ögmundur er er einn af okkar allra einlægustu og heiðarlegustu þingmönnum og ráðherrum okkar sögu. En auðvitað er ekki auðvelt að vera allt einn af ráðamönnum þjóðarinnar og síst af öllu í öllu því umróti sem fylgdi hruninu mikla.

Hins vegar er í pólitíkinni að oft verður að fara samningaleiðina og slá af hugsjónum sínum. Aldrei er eins mikilvægt og einmitt nú að halda gömlu spillingarflokkunum, Framsókn og Sjálfstæðisflokknum frá Stjórnarráðinu. Ef þessir flokkar kæmust að valdastólunum aftur myndi það verða að öllum líkindum forgangsverkefni að segja upp ráðgjafa ríkisstjórnarinnar í rannsókn bankahrunsins Evu Joly, saksóknurunum og grafa grunsemdirnar um ábyrgð á fallinu niður í öskuhauga sögunnar. Er það sem við viljum?

Nú kann svo að fara að gamla goðið Sjálfstæðismanna, Davíð núverandi ritstjóri Morgunblaðsins, fái innan tíðar stöðu grunaðs manns. Að veita Landsbankanum 100 milljarða án trygginga eða veðs er mjög alvarlegt trúnaðarbrot gagnvart Seðlabankanum og þar með eiganda hans, þ.e. þjóðinni. Hér er um mjög alvarlegt lagabrot sem fellur beint undir 249. gr. hegningarlaganna um umboðssvik: „Ef maður, sem fengið hefur aðstöðu til þess að gera eitthvað, sem annar maður verður bundinn við, eða hefur fjárreiður fyrir aðra á hendi, misnotar þessa aðstöðu sína, þá varðar það fangelsi allt að 2 árum, og má þyngja refsinguna, ef mjög miklar sakir eru, allt að 6 ára fangelsi“.
Þessi grein er sett til verndar því, að að menn sem hafa fjárreiður fyrir aðra, noti aðstöðu sína sér eða öðrum til hags, en umbjóðanda sínum til tjóns.

Hann er auk þess hlutdeildarmaður í þessu gríðarlega fjármálasukki, tók e.t.v. ekki beinan þátt í því, en hann vissi mun meira en hann hefur vilja láta uppi.

Ólíkt hafast menn að, annar er örlagavaldur þjóðarinnar sem hefur heillað hóp manna og kvenna kringum sig rétt eins og Berlúskóní hinn ítalski. Hann hefur lagt tækifæri í hendur fjárglæframanna til óhugnarlegra fjármálaævintýra sem engu hefur skilað nema endalausum skuldaslóðum og gjaldþrotum einstaklinga og fyrirtækja.

Hinn er vandlátur og má ekki til þess vita, að vera tengdur við eitthvað sem er umdeilt eða bindur þjóðina. 

Mosi

Höfum ekkert við AGS að gera