Var brask að baki?

Í fréttum kemur fram að þessi gamli togari var seldur til norsks útgerðarfyrirtækis í þeim tilgangi að færa kvóta milli skipa. Þetta hefur þurft að gerast hratt og þá hafa væntanlega hlutaðeigandi aðilar haft hraðar hendur.

Skipið virðist hafa fengið haffærisskírteini til bráðabirgða en sennilega hefur verið framin vægast sagt flaustursleg skoðun á ástandi og búnaði skipsins. Svo virðist að annaðhvort var dælubúnaði áfatt eða ekki nógu margir í áhöfn til að geta haft dælurnar ganga og vinna við það sem þeim er ætlað.

Í annan stað virðist öryggisbúnaði verið áfátt. Þannig virðist eins og aðeins einn nothæfur flotbúningur hafi verið til reiðu.

Ákvörðunin að koma skipinu úr landi hefur auk þess verið væntanlega sparnaður vegna bryggjugjalda fram á vor spilað inn í. Bryggjugjöld eru nefnilega ekki gefin enda mikið öryggi og nokkur þjónusta sem þar er veitt í té. Líklega hefði mátt spara þau á annan hátt, t.d. leggja skipinu við legufæri (stjóra) á skjólsælum stað uns það hefði verið siglt eða dregið af öðru skipi fullbúnu yfir úthafið til hinsta áfangastaðar.

Oft hafa mannslíf tapast vegna gróðabralls. Allt of oft hafa verið teknar ákvarðanir þar sem mannslífum er stefnt í óþarfa lífshættu. Svo bendir til að þessu sinni.

Sjópróf munu væntanlega leiða þetta í ljós. Undarlegt er að þau fari ekki fram í Noregi þar sem skipið sökk við Noregsstrendur. Þar hefði að öllum líkindum verið gengið harðar að fá á hreint hvaða ástæður voru fyrir því að senda skipið vanbúnu yfir hafið á varhugaverðasta tíma ársins.

Mosi

Bíða gagna frá björgunaraðilum