Atvinnubótavinna fyrir sendiherra?

Utanríkisþjónustan tútnaði mikið út á dögum Halldórs Ásgrímssonar og Davíðs Oddsonar sem utanríkisráðherrar Íslands. Fátt hefur reynst eins dýrar rekið í opinberum rekstri en þessi þáttur enda þurfti að koma mörgum mikilvægum bitlingum á jötuna sem biðu í röðum eftir umbun eftir langa og dyggu þjónustu herra sinna!

Núna á dögum efnahagslegra örðugleika hefur ekkert verið sparað í utanríkisþjónustunni. Hún tútnar út rétt eins og kölski á fjósbitanum hjá Sæmundi fróða í Odda. Svo virðist að þessum rándýru starfskröftum sé núna beitt til að kynna landið rétt eins og Eyjafjallajökull og Ferðamálaráð hafi ekki verið fullfært um það hlutverk.

Sendiráð eru rándýr í rekstri. Raunverulega er unnt að spara milljarða í rekstri ríkisins með samdrætti í þessum efnum. Möguleiki er á að koma á fót konsúlakerfi sem er mun ódýrara sem hefðu að nokkru leyti það hlutverk að veita nauðsynlegar upplýsingar og beina fyrirspurnum og erindum til viðkomandi aðila. Á dögum fremur ódýrrar internetþjónustu er unnt að ná sama árangri og merð rándýrum sendiráðum út um allar jarðir.

Þurfum við á atvinnubótavinnu fyrir sendiherra? Hvernig væri að þeir væru kallaðir heim og sem flestum sendiráðum lokað enda hefur skítblönk þjóð ekki efni á svona flottheitum.

Mosi

 

Ísland kynnt víða í Evrópu