Dýr í rekstri

Þegar lagt er fyrir alla ráðherra í ríkisstjórn að fara vel með þá opinberu fjármuni sem þeim er trúað fyrir er eytt á einu bretti um 5 milljónum í tvær ferðir menntamálaráðherra. Hefði ein ferð ekki dugað?

Nú er Þorgerður ráðherra ekki á flæðiskeri stödd heldur þokkalega loðin um lófana. Væri ekki rétt að hún hefði sóma síns vegna greitt seinni ferðina úr eigin vasa en að nýta sér þau „hlunnindi“ sem ráðherrar hafa?

Þessar ferðir eru tæplega strangt tiltekið e-ð sem hefði verið talið nauðsynlegt. Við skulum minnast þess að hundruð kennara hafa óskað eftir því að komast í námsleyfi en árum saman fengið neitun. Hvað hefði verið unnt að verða við mörgum slíkum tilmælum ef menntamálaráðherra hefði veitt þessum 5 milljónum fremur í slík verkefni sem nýtast betur í þágu barna og unglinga sem rétt eiga á betri menntun.

Menntamálaráðherra sýnir af sér óvenjulega léttúð með opinbera fjármuni sem hún er fyrst og fremst vörsluaðili en ekki eyðandi þeirra.

Mosi

Kínaferðir kostuðu 5 milljónir