Brot á stjórnarskrá?

Gamla íslenska stjórnarskráin byggist á þrígreiningu ríkisvaldsins þar sem sérhver þáttur ríkisvaldsins gengur ekki inn á valdssvið annars.

Nú hefur það gerst að núverandi utanríkisráðherra hafi tekið þá ákvörðun að ganga þvert á samþykkt Alþingis frá 2009 þar sem samþykkt var að hefja viðræður við Evrópusambandið. Með þessu er utanríkisráðherra að grípa fram fyrir hendurnar á valdi þingsins og eru stjórnarsinnar á því að ganga áfram eftir þeirri braut?

Þetta er greinilega brot á stjórnarskránni. Þarna er verið að misnota vald sitt og ef til vill er verið að fremja valdníðslu gagnvart Alþingi.

Greinilegt er að stjórnarsinnar sem ferðinni ráða, virðast ekki átta sig á ákvæðum stjórnarskrárinnar. Ættu þeir að kynna sér fræðirit um stjórnskipunarrétt og stjórnarfarsrétt áður en þeir misnota valdið sitt meir.

Nú þegar hefur heil deild í Utanríkisráðuneytinu verið lögð niður með einu pennastriki. Mun það ekki draga úr atvinnuleysi. 

„Össur líflegur en ekki nákvæmur“

Athugasemdir

[Grímur (IP-tala skráð) 12.9.2013 kl. 16:32]

Hér langt seilst í rökstuðning við ónýtan málstað

Staðreyndin er að

það var félagi Össur sem fölnaði þegar hann kíkti í pakkann um sjávarútvegsmál

og lokaði honum í snarhasti og frestaði jólunum um óákveðin tíma

HVER gaf honum leyfi til þess?

[Guðjón Sigþór Jensson, 12.9.2013 kl. 17:02]

Hvað áttu við Grímur?

Þú þarft að útskýra betur fullyrðingar þínar.

[Kolbrún Hilmars, 12.9.2013 kl. 17:35]

Alþingis er að setja löggjöfina sem stýrir landssstjórninni hverju sinni.  Þingsályktun  er aðeins skoðun viðkomandi/tilfallandi meirihluta þings, ekki lög. 

Á sama hátt og alþingismaður glatar kjörgengi og missir þann rétt sem þingkosningin veitir honum - svo verður þingsályktun hans ómarktæk að honum horfnum.

Þannig skil ég stjórnarskrána.  Enda væri þjóðin í slæmum málum  ef þingsályktanir allra tíma yrðu æðri lagasetningum.

[Stefán Örn valdimarsson (IP-tala skráð) 12.9.2013 kl. 21:01]

Já nú er langt seilst. Það er orðið brot á stjórnarskrá að leggja niður nefnd! Mér þætti nú athyglirvert að fá þessu lögfræðilegan rökstuðning.

[Guðjón Sigþór Jensson, 13.9.2013 kl. 18:59]

Kolbrún: Ákvæði um þrískiptingu ríkisvaldsins kemur fram í 2. gr. stjórnarskrárinnar: Alþingi og forseti Íslands fara saman með löggjafarvaldið. Forseti og önnur stjórnarvöld samkvæmt stjórnarskrá þessari og öðrum landslögum fara með framkvæmdarvaldið. Dómendur fara með dómsvaldið.

Nú er ekki að sjá að þú hafir kynnt þér þessi mál betur en gengur en gerist en það er mjög alvarlegt ef ráðherra sem einn handhafi framkvæmdarvaldsins tekur upp á sitt eindæmi að breyta ákvörðun Alþingis upp á eigin spýtur án þess að hafa fengið áður samþykki þingsins fyrir stefnubreytingunni.

Stefán: Gunnar ráðherra var að gera miklu róttækari ráðstöfun en að leggja niður nefnd, hann var að grípa fram fyrir hendurnar á Alþingi.

Nauðsynlegt er að bæði ráðherrar og leikmenn kynni sér betur ákvæði stjórnarskrárinnar og hvernig hún er túlkuð. Stjórnarskrárbrotið er mjög augljóst enda er hér um grafalvarlegan hlut að ræða.

En hægrimenn líta á valdið eins og hvert annað tæki til að koma ár sinni betur fyrir borð. Þeim er ekkert heilagt hvorki stjórnarskrá sem landslög. Þeim finnst sjálfsagt að grafa undan réttarríkinu.