Lágkúrulegur verknaður

Ósköp er lágkúrulegt að þjófur/þjófar hafi brotist inn í húsnæði mæðrastyrksnefndar til að stela af matarbirgðum sem ætlað var skjólstæðingum þessa góða mannréttindafélags. Þó svo að þjófuinn hafi talið sig hafa meiri rétt til birgðanna en aðrir, jafnvel svangari en aðrir, ber þetta vott um mjög slæmt innræti.

Þetta minnir nokkuð á innræti útrásarvarganna sem stálu öllu steini léttara úr almenningsfyrirtækjum sem voru ekki nema að litlu leyti í eigu þeirra. Þeir voru á sjálfskömmtuðum ofurlaunum og töldu sig standa öðrum framar í samfélaginu.

Hugsunarhátturinn er nákvæmlega sá sami hvort sem stolið var frá lífeyrissjóðunum, smáhluthöfum eða Mæðrastyrksnefnd.

Spurning er ef sá sem verknaðinn framdi gefur sig annað hvort fram sjálfviljugur eða lögreglan finni út hver hlut eigi að máli, þá er líklegt að út frá lögfræðinni verði dálítil spurning: Til þess að þjófnaður hefur verið fullframinn þarf þýfið, þ.e. andlag hins saknæma verknaðar að hafa eitthvað fjárhagslegt gildi fyrir þann sem stolið var frá, þ.e. Mæðrastyrksnefnd. Ef greitt hefur verið fyrir birgðirnar er alveg ljóst að um fjárhagslegt tjón sé um að ræða. Hafi verið um samskot, t.d. frá verslunum að ræða, þá vandast málið.

Sjálfsagt mun verjandi þorparans velta þessu fyrir sér og reyna að fá sakborning sýknaðan út frá einhverjum slíkum sjónarmiðum. Kannski unnt sé að sanna að viðkomandi hafi verið jafnvel svangari en aðrir en það kann að vera nokkuð fjarstæðukennt. Varla getur hann verið 20 sinnum svangari en aðrir!

Annars er ótrúlegt hve sumir geta lagst lágt, að stela björginni frá fátækum.

Mosi

Stálu frá mæðrastyrksnefnd